Γράφει ο Παναγής Παναγιωτόπουλος:

«Μεταχρονολογημένο ζάπινγκ»… Το «χαζοκούτι», όπως περιφρονητικά αποκαλείτο κάθε φορά που η λαϊκή φωνή των γονέων που μάλωναν το τέκνο τους, συντονιζόταν με τη λόγια – και ενίοτε υπεροπτική – κριτική της μαζικής κουλτούρας και του εξαμερικανισμού. Όμως το Κουτί, όπως προσφυώς ονόμασαν και το βιβλίο τους οι επιμελητές του εν λόγου συλλογικού έργου Βασίλης Βαμβακάς και Γρηγόρης Πασχαλίδης, δεν ήταν ένα άδειο Κιβώτιο. Οπως περίτρανα το δείχνουν στο σημαντικό αυτό πόνημα, μέσα στο κουτί – όρος που προσιδιάζει τόσο σε εκείνη την παλιά απαξίωση όσο και στην αδιαφορία των κοινωνικών επιστημών για την ιστορία και το περιεχόμενο κυρίως της ιδιωτικής τηλεόρασης – υπήρξε ένας … διαβάστε περισσότερα

[foogallery id=”513″]